مبلمان شهری موثرترین ابزار حیاتی محسوب می شود که در محیط های زندگی عمومی شهروندان، عامل درک و فهم نوع خاصی از برقراری ارتباطات در جهت رفع نیازهای جسمی، فیزیکی و روحی و روانی انسان ها می باشند. تامین سلامتی و رفاه، ایمنی و امنیت شهر، مبلمان شهری و فضاهای عمومی، برای شهروندان در محیط های زندگی عمومی با کاربری های گوناگون، از مهمترین مسائل ضروری و حیاتی مدیران شهرداری ها می باشد.
ارگونومی یا مهندسی عوامل انسانی، دانشی است که با محور قرار دادن انسان به دنبال فراهم کردن شرایط ایده آل و مناسب برای افراد، در موقعیت ها و فعالیت های کاری و زندگی است( صادقی، 1388).
با مطالعه شرایط فعالیت افراد و همچنین بررسی و ارزیابی ارتباط متقابل انسان با محیط اطراف خود، این دانش در جهت رفع مشکلات افراد در حین انجام کار، تسهیل فعالیت ها و دستیابی به شرایط مطلوب تر می باشد(Karwowski,2003).
طراحی انسان محور از آن دست رویکردهایی می باشد که طراحان با بهره گیری از آن توانسته اند ارتباط معناداری میان کاربر و محصول برقرار کنند. در این رویکرد گرایش اصلی متوجه کاربر و نیازهای اوست. همچنین مطالعه نیازهای غیرفیزیکی کاربر و انواع آن(فرهنگی، اجتماعی و ...) از جمله مسائلی هستند که در طراحی انسان محور، دقت نظر و توجه ویژه ای را در شرایط فعلی زندگی انسان ها به خود اختصاص داده است( کلینی ممقانی، 1393).
در مطلب بعد به موضوع طراحی انسان محور به تفصیل پرداخته شده است.
